George H. Breitner

George Hendrik Breitner (ur. 12 września 1857, zm. 5 czerwca 1923) – holenderski malarz i fotograf.

Urodził się w Rotterdamie, w latach 1876-1880 uczęszczał na zajęcia w Akademii w Hadze. W 1880 wydalono go z uczelni ze względów dyscyplinarnych. Breitner kontynuował naukę u pejzażysty Willema Marisa, został członkiem zrzeszenia artystów Pulchri Studio i tworzył pod wpływem realistów szkoły haskiej. Jego wczesne prace poruszają tematykę kawalerii, koni i jeździectwa. Od 1880 brał udział w malowaniu monumentalnej Panoramy Mesdag.

Przełomem w jego twórczości była przyjaźń i wspólna praca z Vincentem van Goghiem, z którym pracował w najbiedniejszych dzielnicach Hagi, malując robotników, służące i ludzi z najniższych klas. Jego twórczość stopniowo ewoluowała od surowego realizmu szkoły haskiej do bogatego w kolory i światło impresjonizmu.

Na przełomie wieków Breitner był już uznanym malarzem. Wiele podróżował odwiedzając m.in. Paryż, Londyn i Berlin, w 1909 wyjechał do Stanów Zjednoczonych jako członek jury Carnegie International Exhibition w Pittsburghu. W czasie całej kariery miał tylko dwóch uczniów (Kees Maks (1876-1967) i Marie Henrie Mackenzie (1878-1961)). Zmarł nagle na atak serca 5 czerwca 1923 w Amsterdamie. Dużą kolekcję jego prac posiada Rijksmuseum.