Bartolomé Esteban Pérez Murillo (ur. 31 grudnia 1617 w Sewilli, zm. 3 kwietnia 1682) – hiszpański malarz barokowy.
Murillo urodził się jako czternaste dziecko w rodzinie
balwierza Gaspara Estébana i Marii Perez Murillo, pochodzącej z rodziny, do
której zaliczało się wielu lokalnych artystów.
W 1645 Murillo otrzymał też pierwsze
poważne zamówienie od zakonu
franciszkanów w Sewilli na serię obrazów ukazujących życie
św. Franciszka z Asyżu. Z czasem pojawiły się kolejne poważne kontrakty, jak np. obrazy dla katedry w Sewilli (
1656-
57). W
1658 Murillo na rok wyjechał do
Madrytu. Po powrocie do rodzinnego
miasta Murillo został jednym ze współzałożycieli i pierwszym prezydentem tamtejszej
Akademii Sztuk Pięknych, funkcjonującej od 11 stycznia 1660. Będąc osobą głęboko wierzącą Murillo już w 1644 wstąpił do Bractwa Matki Boskiej Różańcowej, a w
1665 dołączył do Konfraterni Santa Caridad, chcąc czynnie pomagać
najuboższym. Jednocześnie zapoczątkował okres prawie 20 lat niezwykle
intensywnej działalności artystycznej. W 1682, w czasie prac przy
ołtarzu w kościele
kapucynów w
Kadyksie, spadł z rusztowania, co stało się przyczyną jego śmierci w domu rodzinnym w Sewilli.
Tworzył obrazy religijne oraz sceny rodzajowe bogate w detale narracyjne. Pozostawił ok. 500 dzieł.