Tadeusz Makowski - Dziewczynka z koszem owoców i barankiem

 

 

 

Wizerunek wiejskiej dziewczynki w chustce na głowie, trzymającej przepastny wiklinowy kosz wypełniony owocami emanuje uczuciowością i poetyckością, która odróżniała słowiańskie w nastroju malarstwo Makowskiego od dzieł jego paryskich towarzyszy. Widoczne wpływy malarstwa francuskiego, objawiające się zwłaszcza w kolorycie i formie kosza z owocami dopełnione są w obrazie Makowskiego melancholią, naiwną i ludową poetyckością, ujmującym ciepłem.
Dziewczynka z koszem owoców i barankiem jest dziełem tym bardziej szczególnym, iż prezentowana była na pierwszej indywidualnej wystawie artysty w Paryżu, w 1927 roku. W Galerie B. Weill, przy rue Laff itte 46, wystawiono wówczas 31 płócien Makowskiego stanowiących retrospektywę ostatnich dziesięciu lat jego twórczości. Wystawa została przyjęta z ogromnym zainteresowaniem publiczności i przychylnością krytyki, a Florent Fels we wstępie do katalogu zachwycał się zwłaszcza warstwą kolorystyczną prac artysty by zakończyć tymi słowy: Od sześciu lat mam u siebie obraz Makowskiego. Przeżyłem przy nim godziny złe i momenty szczęśliwe. Przed jego perłową harmonią barw, tematem jednocześnie poważnym i wesołym, jak to bywa u prymitywów – zawsze miałem wrażenie, że Makowski był jednym z najznakomitszych kolorystów École de Paris.