KOSZYK JEST
PUSTY

Vincent van Gogh - Siewca z obrzeżami Arles w tle

PROMOCJA: 30,31 PLN
STARA CENA: 31,25 PLN
Czas wysyłki : 5 dni roboczych

Wybierz opcje

Proszę wybrać opcję!
rozmiar
  • Anuluj wybór
  • 40x30
  • Proszę wybrać opcję!
    Wybór płótna
  • Anuluj wybór
  • Canvas poliester
  • Canvas bawełna 390g ( + 50.00% )
  • szt.

    produkt niedostępny w tej liczbie

    dostępna ilość:

    dodano produkt

    przejdź do koszyka

    Producent: Turkusowy domek
    Numer katalogowy:
    Kod EAN:
    Vincent van Gogh - Siewca z obrzeżami Arles w tle (1)
    Vincent van Gogh - Siewca z obrzeżami Arles w tle (1)
    Opis przedmiotu
     

    Vincent van Gogh - Siewca z obrzeżami Arles w tle  - 1888r. 
     

    Van Gogh od młodości interesował się pracą w polu, która dla niego miała wymiar symbolu – oznaczała zadanie pozyskania dobra z bożej ziemi. Takie spojrzenie na pracę na roli było częścią romantycznej filozofii Jean-Jacques'a Rousseau i przekonań religijnych samego van Gogha. W celu zgłębienia tematu zainteresował się on bliżej obrazami francuskiego malarza Jean-François Milleta przedstawiającymi siewców czy dojarki.

    Pierwsza wzmianka o rozpoczęciu prac nad cyklem znajduje się w liście do zaprzyjaźnionego australijskiego malarza Johna Petera Russella z ok. 17 czerwca 1888:

    "Pracuję właśnie nad siewcą: szare pole cale w fiolecie, bardzo żółte słońce i niebo, to motyw trudny do opracowania."

    Po kilkunastu dniach informuje również brata o rozpoczętym dziele:

    "Wczoraj i dziś pracowałem nad siewcą, którego już skończyłem. Niebo jest żółte i zielone a ziemia fioletowa i pomarańczowa."

    Kilka miesięcy później informuje lakonicznie brata o namalowaniu II wersji cyklu:

    "Zaryzykuję myśl, że spodoba ci się ten nowy "Siewca”."
    "W tym tygodniu zrobiłem nowe studium siewcy, krajobraz całkowicie płaski, figura mała i niewyraźna."

    Natomiast w liście z ok. 25 listopada donosi o pracy nad III wersją dzieła dołączając odręczny szkic:

    "Oto szkic ostatniego płótna, nad którym właśnie pracuję. Jeszcze jeden siewca. Ogromna cytrynowożółta tarcza słońca. Niebo zielonożółte z różowymi obłokami. Pole fioletowe, siewca i drzewo w kolorze błękitu pruskiego. Rozmiar [obrazu] 30."

    Opis i interpretacja

    Wspólnym motywem cyklu jest postać obsiewającego pole wieśniaka i rytm jego pracy, w czasie której jedną ręką podtrzymuje on worek z ziarnem a drugą rzuca ziarno w bruzdy; ruchy siewcy są jednocześnie skoordynowane z szybkością jego poruszania się. Już pierwsze studium Siewcy, rysunek piórem z 1881 oddaje ten typowy ruch – wyciągnięte ramię i zharmonizowany krok. Rysunek ten nie jest jednakże studium z natury lecz kopią rysunku Jean-François Milleta z 1865, reprodukowanego jako miedzioryt


    Takie elementy jak ubiór postaci, jej pozycja, wysoki horyzont, pole z chłopami czy zachodzące słońce, zostały zaczerpnięte z kompozycji Milleta. W 1888 van Gogh sporządził wiele wersji, które noszą ślady wpływu Milleta ale też i własnej interpretacji van Gogha jak skupienie się na relacji pomiędzy małą figurką siewcy a obszernym polem, oddanym jako płaszczyzny o ciemnych konturach (w wersji Siewca z obrzeżami Arles w tle), czy zastosowanie bogatych w kontrasty barw i zaakcentowanie barw komplementacyjnych, kładzionych szybkim ruchem pędzla, przypominających relief. Żaden obraz nie stanowi lepszego przykładu poszukiwania sztuki, której tematy byłyby realistyczne podczas gdy technika malowania wyrażałaby w nowy sposób uczucia artysty wywołane przedstawianym tematem.

    Trzecia wersja Siewcy, z listopada 1888, różni się od poprzednich. Jeśli naturalistyczne uformowanie postaci we wcześniejszych kompozycjach było stosunkowo mało znaczące, to tu uproszczona postać siewcy wysuwa się na pierwszy plan. Obok niego artysta umieścił ciemny kontur grubego, przekrzywionego drzewa dzielącego przekątnie płaszczyznę obrazu. Chłop trzymający korzec, jakby to było dziecko i rzucający swą wielką ręką ziarno, drzewo i ogromne słońce na horyzoncie tworzą efektowny, wyrazisty trójkąt kompozycyjny, wobec którego oddalone miasto czy kora samego drzewa stanowią tylko ulotne, narracyjne detale. Kompozycja pod względem ekspresji i kolorystyki była jak na owe czasy zaskakująco nowoczesna. Pomimo swej masywnej formy i koloru malowidło promieniuje dużą zmysłowością. Tę ostatnią wersję uważał van Gogh za swoje najbardziej udane przedstawienie postaci siewcy; tu van Gogh zarazem odszedł najdalej od pierwowzoru Milleta. Wersja ta, powstała pod wpływem Gauguina, jest najbardziej abstrakcyjna i zapadająca w pamięć, wersja w której najbardziej dochodzi do głosu element symboliczny. Najważniejszym środkiem wyrazu jest tu kolor a nowością – intensywność i śmiałe kontrasty: namalowane grubą warstwą farby słońce dominuje swoją nasyconą żółcią nad całym leżącym za nim niebem. Jednocześnie kolory zostały tu oddane przeciwnie niż w rzeczywistości: błękitne w naturze niebo tu zostało przedstawione jako żółte a zwykle żółta ziemia – jako niebieska z fioletowymi refleksami. W takim przedstawieniu wyraża się ekspresyjność van Gogha – ukazanie fragmentu rzeczywistości i jej interpretacja przy pomocy sobie właściwych środków wyrazu. Stworzona w ten sposób druga rzeczywistość, artystyczna i subiektywna, wysuwa się na pierwszy plan przed tą pierwszą, naturalną.

     
     
     
    Opinie klientów
    Dodaj opinię

    Dodaj opinię, dzięki temu również i Ty otrzymasz wiarygodną informację o produkcie

    Polecane produkty

    10
    Oprogramowanie sklepu internetowego Sellingo.pl