533 113 625
turkusowydomek@onet.plProducent: Turkusowy domek |
Numer katalogowy: |
Kod EAN: |
Aranżacja szarości i czerni nr 1: matka artysty (ang. Arrangement in Grey and Black No. 1: The Artist's Mother) znany pod potocznym tytułem jako Matka Whistlera (Whistler’s Mother) to obraz olejny amerykańskiego malarza Jamesa McNeilla Whistlera namalowany w 1871, znajdujący się w zbiorach Musée d’Orsay. Jest to najbardziej znany obraz artysty i jeden z najsłynniejszych amerykańskich obrazów znajdujących się poza granicami Stanów Zjednoczonych.
Portret przedstawia matkę artysty, Annę McNeill Whistler. Kiedy po raz pierwszy wystawiono go, został niemal odrzucony, ale później stał się lubianym w Ameryce portretem. Był niedoceniany przez wiele lat. Zaoferowany swego czasu w Nowym Jorku za 1200 dolarów nie znalazł nabywcy. Kiedy wystawiono go w Londynie, został zlekceważony przez prasę. W 1934 Poczta amerykańska uhonorowała obraz wydając go na znaczku pocztowym z okazji Dnia Matki. Whistler nazwał swoje dzieło Aranżacja szarości i czerni, ponieważ nie chciał, żeby odbiorcy myśleli akurat o jego matce, ale pragnął, aby jego matka reprezentowała wszystkie starzejące się matki. Przez wiele lat trzymał dzieło w domu, ale ostatecznie zaoferował je w 1891 rządowi francuskiemu za sumę 120 funtów..W 2006 obraz został wypożyczony z Musée d’Orsay i wystawiony w Museum of Fine Arts w Bostonie; jego wartość wyceniono na ok. 30 milionów dolarów.
Obraz, choćby ze względu na podwójną nazwę, jest przypomnieniem stylizacji, do której Whistler wkrótce dołączył realistyczną estetykę wczesnego okresu swej działalności. Psychologiczna przenikliwość portretu jest ukazana wyraziście przez celowo zredukowaną kompozycję. Dzieło w swej linearnej surowości i chromatycznym rygorze zdominowanym przez neutralne tonacje było kontynuacją eksperymentów Whistlera z grafiką, do czego nawiązuje umieszczona na ścianie, w tle portretu, rycina Widok Tamizy.
Martha Tedeschi, kurator wydziału druków i rysunków Art Institute of Chicago tak scharakteryzowała znaczenie obrazu:
„ |
Matka Whistlera, American Gothic Wooda, Mona Liza Leonarda da Vinci i Krzyk Edvarda Muncha osiągnęły coś, czego nie udało się większości obrazów – bez względu na ich historyczne znaczenie, piękno czy wartość finansową; prawie każdemu widzowi obrazy te mają do przekazania, niemal natychmiast, specyficzną treść. Tym kilku obrazom z powodzeniem udało się dokonać przejścia od elitarnej sali muzeum do trwałego miejsca w kulturze masowej. |
” |
Dodaj opinię, dzięki temu również i Ty otrzymasz wiarygodną informację o produkcie